Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

RESPECT TO BELA LUGOSI


Ο ηθοποιός Bela Lugosi (20/10/1882-16/08/1956) γεννήθηκε στην πόλη των Καρπαθίων Λούγκος και ήταν Ούγγρος στην καταγωγή. Η ερμηνευτική του διαδρομή ξεκίνησε απο την Ουγγαρία, συνεχίστηκε στη Γερμανία και κατέληξε στις ΗΠΑ.
Αρχικά αποδίδει σαιξπηρικούς ρόλους στο θέατρο, στη συνέχεια όμως και μετά απο τη μετανάστευση του στην Αμερική, μεταπηδά στον κινηματογράφο όπου και καθιερώνεται σε ρόλους ταινιών τρόμου. Μαζί με τον πρώτο διδάξαντα Λόν Τσάνεϊ και τον Μπόρις Καρλόφ κυριαρχούν στο συγκεκριμένο είδος φίλμ τα πρώτα 50 χρόνια του εικοστού αιώνα, μέχρι την εμφάνιση του τρισμέγιστου Κρίστοφερ Λη.
Ο Bela πεθαίνει το 1956 και κηδεύεται φορώντας (τι άλλο..) τη μπέρτα του Δράκουλα.

Ο Δράκουλας του Τόντ Μπράουνιγκ με τον Lugosi πρωταγωνιστή, η "Μούμια" με τον Μπ.Καρλόφ και σκηνοθέτη τον Κάρλ Φρόιντ αποτελούν αριστουργήματα της ατμόσφαιρας που πλάθουν οι επιδέξιες φωτοσκιάσεις, ενώ η ουγγρική προφορά του Bela δένει απόλυτα με το σκηνικό υπαινικτικού τρόμου, αλλά και το διαχρονικό δράμα του τέρατος που βρίσκεται αντιμέτωπο με τη σκληρή μοίρα του. Μιά μοίρα που τελικά κυριαρχεί τραγικά στα όποια ίχνη συναισθημάτων έχουν απομείνει ακόμα μέσα του. Υπάρχουν όρια που όταν τα περάσουμε η επιστροφή φαντάζει εντελώς αδύνατη και η αίσθηση μιάς παράξενης οικειότητας με το τέρας όσο διαρκεί το φίλμ, δεν παρά ένα γοητευτικό παιχνίδι με το ασυνείδητο.
Το ημίφως και οι σκιές βοηθούσαν πάντα αυτό το εσωτερικό βλέμμα, που σήμερα θολώνει απο τη λάμψη και την ταχύτητα των ειδικών εφέ.





Φιλμογραφία του Bela Lugosi και άλλα πολλά εδώ.























Στη συνέχεια ο δάσκαλος Ζακ Τουρνέρ













Και ο τρισμέγιστος Σάρουμαν








Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

ΜΙΣΕΛ ΦΟΥΚΩ


Το μέλλον είναι ο τρόπος με τον οποίο μετατρέπουμε ένα κίνημα, μια αμφιβολία, σε αλήθεια. Αν θέλουμε να γίνουμε κύριοι του μέλλοντός μας, πρέπει να θέσουμε την ερώτηση του σήμερα.
Ο Μισέλ Φουκώ (15/10/1926-25/06/1984) ήταν ένας απο τους σημαντικότερους φιλόσοφους του εικοστού αιώνα, ο στοχαστής που διατάραξε τις λέξεις για να διαταράξει τα πράγματα όπως εύστοχα είχε σχολιάσει μετά το θάνατο του η Λιμπερασιόν.
Ο Φουκώ με σπουδές στη φιλοσοφία και την ψυχολογία, είχε αξιόλογο διδακτικό έργο σε αρκετά πανεπιστήμια της Γαλλίας, ενώ δίδαξε επίσης φιλοσοφία, ψυχολογία και γαλλική κουλτούρα στο Αμβούργο, την Ουψάλα και τη Βαρσοβία.

Η άσκηση της εξουσίας σε μοριακό επίπεδο, με μια σειρά απο άμεσες και έμμεσες προεκτάσεις στην καθημερινότητα μας, η εξουσία ως περιβάλλον που περιλαμβάνει τυπικές και άτυπες θεσμίσεις οι οποίες ορίζουν μεγάλο μέρος της αναπαραγωγής και διαιώνισης της, η σχέση της με τη σεξουαλικότητα, τη γνώση και το σωφρονιστικό σύστημα, όλα αυτά συνθέτουν το μεγαλύτερο μέρος της θεματολογίας του Φουκώ.
Ο Φουκώ αναλύει τα κοινωνικά φαινόμενα με άξονα την ιστορικότητα τους, θέτει τις βάσεις για να μπορέσουν οι μελλοντικές κοινωνικές θεωρίες, να αποχαιρετήσουν τις μηχανιστικές αντιλήψεις για την επάρκεια επαναστατικών ανατροπών που βασίζονται μονοδιάστα στην κατάληψη της εξουσίας και των μέσων παραγωγής.
Ο εκφυλισμός των επαναστατικών καθεστώτων σε καταπιεστικά, αλλά και η σημερινή πολυπλοκότητα αναπαραγωγής των εξουσιαστικών σχέσεων και προταγμάτων, μέσω ενός πλήθους επικοινωνιακών, πολιτικών και πολιτιστικών κατασκευών, δικαιώνει τις αντιλήψεις που εξέφρασε μέσα απο το έργο του.




Οι απεικονίσεις του Φουκώ για την ιστορική εξέλιξη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και της σχέσης της με τις αντίστοιχες κοινωνικές εξελίξεις κάθε ιστορικής περιόδου, είναι σχεδόν αξεπέραστες για τη διορατικότητα τους. Εξερευνώντας την αλήθεια των πραγμάτων πίσω απο το "προφανές" και το φαινομενικό, ο Φουκώ αναπόφευκτα ξεχώρισε το έργο του ζωγράφου Ρενέ Μαγκρίτ για το πλήθος των συμβολισμών του, που επιτρέπουν σε κάθε βλέμμα διαφορετικές αναγνώσεις.


EΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

Οι λέξεις και τα πράγματα
Τι είναι διαφωτισμός;
Ψυχική αρρώστια και ψυχολογία
Για τη λαϊκή δικαιοσύνη και τα δικαστήρια
Αυτό δεν είναι πίπα
Ο στοχασμός του έξω
Η αρχαιολογία της γνώσης
Η μικροφυσική της εξουσίας
Εξουσία, γνώση και ηθική
Ο μεγάλος εγκλεισμός
Επιτήρηση και τιμωρία
Η ιστορία της τρέλας
Η τάξη του λόγου
Για την υπεράσπιση της κοινωνίας
Η ιστορία της σεξουαλικότητας
Εγώ ο Πιέρ Ριβέρ

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΧΑΡΑΜΙ Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΜΠΡΑΧΑΜΙ...


To χθεσινό εκλεκτό πάνελ αφού ανέλυσε διεξοδικά την πολιτική συγκυρία, απέδωσε τις δέουσες τιμές στον απερχόμενο πρωθυπουργό κι έθεσε στέρεες βάσεις για τις μελλοντικές παρεμβάσεις. Ήταν μιά ξεχωριστή απο κάθε άποψη βραδιά


Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

ΖΗΤΗΜΑ ΔΙΑΘΕΣΕΩΝ

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει και η ψυχολογική βία είναι συχνά χειρότερη απο τη σωματική. Παροιμιώδεις και καθημερινές εκφράσεις με πολύ μεγάλη δόση αλήθειας αλλά και πολλές φορές άλλοθι για να μένουμε αιχμάλωτοι του λόγου και της θεωρίας.
Mερικά γεγονότα όμως μπορούν και πρέπει να μας κινητοποιούν διαφορετικά. Κι αν αυτό το έχεις πεί αναφερόμενος στην κοινωνία συνολικά, έχεις δικαίωμα να το πείς και για πιό κοντινά σου πρόσωπα.
Μακάρι να ΄χαμε δυό ζωές, αλλά και η μία φτάνει και περισσεύει, διάθεση να υπάρχει.
Υπάρχει.