Για το πόστ αυτό αφορμή στάθηκε η επικοινωνία μου τις τελευταίες μέρες μέσα από σχόλια και mail με τη Roadartist. Η αλήθεια είναι ότι λατρεύω όλες τις ταινίες με τέρατα, μεταλλαγμένα καλαμάρια, υπερμεγέθη χταπόδια και φυσικά αιμοδιψείς καρχαρίες.
Την ώρα που όλος ο κόσμος βρίσκει διέξοδο στη ζέστη και την εργασιακή βαρεμάρα, κοιτώντας βιντεάκια με παραλίες στο διαδίκτυο, εγώ συνηθίζω να ξαναβλέπω σκηνές από αγαπημένες ταινίες, όπως αυτές που περιέγραψα παραπάνω.Ανεξάρτητα από εποχή και κλίμα, υπάρχει η διαχρονική φαντασίωση μου στην Ερμού στο Σύνταγμα τα μεσημέρια του Σαββάτου όταν η κίνηση στα μαγαζιά είναι στο φόρτε της.
Σκέφτομαι τότε, τι ωραία που θα ήταν αν πίσω από τις πολυόροφες κατασκευές, εμφανιζόταν ξαφνικά το λατρεμένο κεφάλι του Κίνγκ Κόνγκ.
Εντάξει, κανείς δεν είναι τέλειος.
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΚΥΠ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗ ΖΕΣΤΗ Ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήχΑ! Εγώ έχω τέτοιες φαντασιώσεις όταν βλέπω το αφεντικό μου! Φαντάζομαι οτι ανοίγει το πάτωμα της εταιρείας ακριβώς μπροστά στο γραφείο μου και ξεπετάγεται ένας λευκός καρχαρίας και τονε κάνει μια χαψιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά ξανακλείνει το πάτωμα, μένει η εταιρεία σε μένα, τηνε πουλάω στο πρωτο "κοράκι" που θα μου την πέσει και πάω διακοπές στα νησιά Φίτζι!
Άτιμη κενωνία... που είναι το Τζουμάντζι βρε παιδιά;
(πολύ ζέστη έχει κι εδώ!)
Σ αυτό με το χταπόδι πρωταγωνιστεί ο Λορέντζο Λάμας! ΘΕΟΣ!ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήxaxaxa όχι για να δούνε όλοι τι τραβάω!! Βρε ο...θαλασσόλυκος δεν καταλαβαίνει.. Όσο εσύ στέλνεις βίντεο με τα τερατάκια σου, εγώ θα σου στέλνω παραδεισένιες παραλίες να στη σπάω!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν την αντέχει τη ζέστη.. Από αύριο θα έχουμε και το πρώτο καυσωνάκι.. Να δω εκεί τι θα σκαρφιστείς.. :)
Eγώ πάλι, η μόνη φαντασίωση που έχω βλέποντας αυτό το γιγαντιαίο χταποδάκι είναι... στα κάρβουνα! Με μια φετούλα από το πλοκάμι θα γεμίσει η σχάρα. Το φαντάζομαι απλωμένο στις κεραίες της ταράτσας, να ξεραθεί... για το χειμώνα! μιαμ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα φάει όλη η bloggerland!
Το ενναλακτικό τέλος για τον Κίνγκ Κόγκ όλα τα λεφτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν παίζεσαι! Πάντως δεν μπορείς να πεις, καλύτερο ξεσήκωμα από την road δεν θα βρεις πουθενά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξεκαύσωνα.
Eχεις δεί μια γαλλική πολύ γνωστή όπου είναι μια εξωτική παραλία γεμάτη και καλά ψαγμένο κόσμο που έχει φτάσει με τα χίλια ζόρια μέχρι εκεί (πρώτο μέρος της ταινίας) όπου ξαφνικά βγαίνουν κάτι μικρές στην αρχή κουτσομούρες για αναγνωριστική βόλτα και μετά γίνονται τεράστιες κι αρχίσουν και καταβροχθίζουν τους διανοούμενους λουόμενους οι οποίοι τρέχουν να σωθούν αλλά φυσικά δεν τα καταφέρνουν εκτός απ'τον πρωταγωνιστή ο οποίος απελπισμένος καταφέρνει να τις σκοτώσει και να τις κάνει ένα ωραιότατο σούσι πριν το τέλος? Την έχω σε dvd αν θες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα δροσίσει απ΄τη Κυριακή.
Rania
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε τον Λάμας αντέχω αλλά τι να κάνω τώρα.
manetarius
ΑπάντησηΔιαγραφήΆψογο το σχέδιο σου κι επιτέλους άλλη διάσταση στην έννοια του μεγαλοκαρχαρία.
Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικές βιντεομαχίες ανάμεσα σε τέρατα και παραδείσους.
Νικητής όπως πάντα, ο αθλητισμός.
Sally Finkenstein
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς γιγάντιο καλαμάρι η χαρά θα μείνει μισή.
fghttpower
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης καλό εναλλακτικό τέλος και στο βιντεάκι του You Tube με το διαστημόπλοιο.
epikuros
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι η Roadartist προσφέρει αφορμές για διάφορα αναμφισβήτητο, το πως τις αξιοποιώ είναι ένα ζήτημα για το οποίο είναι η ίδια αρμόδια να τοποθετηθεί.
Adamantia
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο dvd φέρε γρήγορα σε συσκευασία δύο σε ένα (μαζί με έναν αγώνα ράγκμπυ)