ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΓΕΝΕΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΑΝ ΤΗ ΝΥΧΤΑ... ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΧΑΛΚΕΨΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΚΕΝΟ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ / ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
γιατί έτσι τώρα μετατοπίστηκε το κέντρο βάρους, άδικα! Η δολοφονία ήταν το τραγικό γεγονός. ΑΥΤΟ! Τώρα έχει γίνει ένας αχταρμάς ειδήσεων και συναισθημάτων. :/
Sally Finkenstein Ετσι κι αλλιώς ένας αχταρμάς συναισθημάτων, αντιλήψεων και προθέσεων είναι πάντα,με ανοιχτές τις ερμηνείες, τις δράσεις και τις προεκτάσεις. Όσο άκυρη είναι από τη μία πλευρά η επίκληση του συλλογικού μόνο όταν σε στοχεύει η εξουσία, άλλο τόσο καταχρηστική είναι από την άλλη η επανακάλυψη της κοινωνικής αλληλεγγύης των "απλών ανθρώπων" στο όνομα της σωτηρίας των περιουσιών τους και μόνο.
Eva Stamou Στις 10 και 11 Γενάρη του 1991 στην προηγούμενη εξέγερση με έντονο λαικό έρεισμα (γιατί δεν νομίζω κάποιος να πιστεύει σοβαρά, ότι μέτωπα συγκρούσεων με έκταση χιλιομέτρων έίναι έργο μερικών εκατοντάδων), ένας εργάτης γύρω στα πενηνταπέντε στην πλατεία Κάνιγγος έψαχνε για ώρα να βρεί ένα σπρέϋ. Όταν το βρήκε έγραψε:Σ΄αυτή την πόλη που σαν σκλάβοι χτίσαμε, απόψε ζούμε.
Όταν η κοινωνική συναίνεση τρεκλίζει, η ξεκούμπωτη ρόμπα της μεταπολίτευσης αποκαλύπτει τα απόκρυφα. Καθώς οι ηγεσίες των συνδικαλιστών ετοιμάζουν τις εθιμοτυπικές αυριανές τους διαμαρτυρίες, η εξουσία δεν σταματά να επαινεί τις σταλινοθρεμένες λογικές περιφρούρησης του ΚΚΕ, στοχοποιώντας όσους δεν τις ενστερνίζονται. Παράξενες συνευρέσεις διαχειριστών, με . . . αντικαθεστωτικούς και καταστηματάρχες των 120 ευρώ για κάθε τζήν Ταϊβάν.
Μπούχτισε ο κόσμος με την αστυνομία, αηδίασε με το κράτος, αγανάκτισε με τους ανεγκέφαλους που ρημάζουν. Η υπομονή έχει εξαντληθεί και η οργή έχει φτάσει σε επικίνδυνα σημεία.
Σωστό, ναι, ομως η ένστασή μου επικεντρώνεται στο εξής: Κερδίζει (αν είναι και το ζητούμενο, ε;), συνήθως, ο πιό ψύχραιμος.
και δεν είναι η σωτηρία των περιουσιών τους, μόνο. Είναι κι άλλα. Αυτό, κυκλοφορεί ως ο καλύτερος τρόπος για να αγριεύεται ο κόσμος, δυστυχώς, δεν λέω...
Δεν αναφερόμουν βέβαια στις χιλιάδες των εργατών, φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και μεταναστών που διαδηλώνουν για δικαιώματα που το κράτος επιμένει να τους στερεί. Είμαι σίγουρη ότι δεν είναι αυτοί που προσπάθησαν χθες τη νύχτα να κάψουν το κτίριο Κωστή Παλαμά προσφέροντας στήριγμα στις πιο συντηρητικές κι αυταρχικές φωνές της κοινωνίας.
Sally Finkenstein Δεν θα ισχυριστώ ότι έχεις άδικο, είναι όμως δύσκολο σε ότι γίνεται κοινωνικά και αποδεδειγμένο ιστορικά, να μην υπάρχουν δυσάρεστες (για πολλούς) καταστάσεις. Η γνωστή θεωρία με την ομελέτα και τ΄αυγά.
Eva Stamou Εγώ δεν είμαι και τόσο σίγουρος Εύα. Οι υπερβολές, οι άστοχες και κάποιες φορές επικίνδυνες ενέργειες, είναι πάντα βασικότατες παράμετροι τέτοιου τύπου κοινωνικοών συγκρούσεων, που δεν μπορούν παρά να είναι ανορθολογικές. Άλλωστε, στις υπόλοιπες πόλεις δεν υπάρχουν επαγγελματίες των οδομαχιών, υπάρχει όμως η αίσθηση από τη Μακεδονία ως την Κέρκυρα ότι οι συνήθεις εκπρόσωποι του κράτους, παρόντες με τον εξοπλισμό τους στις διεκδικήσεις κάθε είδους των τοπικών κοινωνιών, γίνονται όλο και πιό ανεξέλεγκτοι.
24 σχόλια:
Ενα αστέρι πέφτει πέφτει, το κοιτώ στον ουρανό.
...να πέφτει ΜΟΝΟ εκεί που πρέπει, γίνεται;
γιατί έτσι τώρα μετατοπίστηκε το κέντρο βάρους, άδικα!
Η δολοφονία ήταν το τραγικό γεγονός.
ΑΥΤΟ!
Τώρα έχει γίνει ένας αχταρμάς ειδήσεων και συναισθημάτων.
:/
Εύχομαι και οι μεν και οι δε να μας δώσουν πίσω τις πόλεις μας.
Rania
πλοφ, ίσα που τη γλύτωσες.
Sally Finkenstein
Ετσι κι αλλιώς ένας αχταρμάς συναισθημάτων, αντιλήψεων και προθέσεων είναι πάντα,με ανοιχτές τις ερμηνείες, τις δράσεις και τις προεκτάσεις.
Όσο άκυρη είναι από τη μία πλευρά η επίκληση του συλλογικού μόνο όταν σε στοχεύει η εξουσία, άλλο τόσο καταχρηστική είναι από την άλλη η επανακάλυψη της κοινωνικής αλληλεγγύης των "απλών ανθρώπων" στο όνομα της σωτηρίας των περιουσιών τους και μόνο.
Eva Stamou
Στις 10 και 11 Γενάρη του 1991 στην προηγούμενη εξέγερση με έντονο λαικό έρεισμα (γιατί δεν νομίζω κάποιος να πιστεύει σοβαρά, ότι μέτωπα συγκρούσεων με έκταση χιλιομέτρων έίναι έργο μερικών εκατοντάδων), ένας εργάτης γύρω στα πενηνταπέντε στην πλατεία Κάνιγγος έψαχνε για ώρα να βρεί ένα σπρέϋ.
Όταν το βρήκε έγραψε:Σ΄αυτή την πόλη που σαν σκλάβοι χτίσαμε, απόψε ζούμε.
Όταν η κοινωνική συναίνεση τρεκλίζει, η ξεκούμπωτη ρόμπα της μεταπολίτευσης αποκαλύπτει τα απόκρυφα.
Καθώς οι ηγεσίες των συνδικαλιστών ετοιμάζουν τις εθιμοτυπικές αυριανές τους διαμαρτυρίες, η εξουσία δεν σταματά να επαινεί τις σταλινοθρεμένες λογικές περιφρούρησης του ΚΚΕ, στοχοποιώντας όσους δεν τις ενστερνίζονται.
Παράξενες συνευρέσεις διαχειριστών, με . . . αντικαθεστωτικούς και καταστηματάρχες των 120 ευρώ για κάθε τζήν Ταϊβάν.
Μπούχτισε ο κόσμος με την αστυνομία, αηδίασε με το κράτος, αγανάκτισε με τους ανεγκέφαλους που ρημάζουν. Η υπομονή έχει εξαντληθεί και η οργή έχει φτάσει σε επικίνδυνα σημεία.
κυπ,
Μάλιστα!
Ημουν σίγουρη ότι θα με "τάπωνες".
Σωστό, ναι,
ομως η ένστασή μου επικεντρώνεται στο εξής:
Κερδίζει (αν είναι και το ζητούμενο, ε;), συνήθως, ο πιό ψύχραιμος.
και
δεν είναι η σωτηρία των περιουσιών τους, μόνο. Είναι κι άλλα.
Αυτό, κυκλοφορεί ως ο καλύτερος τρόπος για να αγριεύεται ο κόσμος, δυστυχώς, δεν λέω...
Δεν αναφερόμουν βέβαια στις χιλιάδες των εργατών, φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και μεταναστών που διαδηλώνουν για δικαιώματα που το κράτος επιμένει να τους στερεί. Είμαι σίγουρη ότι δεν είναι αυτοί που προσπάθησαν χθες τη νύχτα να κάψουν το κτίριο Κωστή Παλαμά προσφέροντας στήριγμα στις πιο συντηρητικές κι αυταρχικές φωνές της κοινωνίας.
Regina
Η οργή έχει πολλά πρόσωπα και διαστάσεις, ενίοτε είναι αντιφατική και αλληλοσυγκρουόμενη.
Ήταν θέμα χρόνου.
fghttpower
Παράξενες συνευρέσεις ή μήπως όχι...
Sally Finkenstein
Δεν θα ισχυριστώ ότι έχεις άδικο, είναι όμως δύσκολο σε ότι γίνεται κοινωνικά και αποδεδειγμένο ιστορικά, να μην υπάρχουν δυσάρεστες (για πολλούς) καταστάσεις.
Η γνωστή θεωρία με την ομελέτα και τ΄αυγά.
Eva Stamou
Εγώ δεν είμαι και τόσο σίγουρος Εύα.
Οι υπερβολές, οι άστοχες και κάποιες φορές επικίνδυνες ενέργειες, είναι πάντα βασικότατες παράμετροι τέτοιου τύπου κοινωνικοών συγκρούσεων, που δεν μπορούν παρά να είναι ανορθολογικές.
Άλλωστε, στις υπόλοιπες πόλεις δεν υπάρχουν επαγγελματίες των οδομαχιών, υπάρχει όμως η αίσθηση από τη Μακεδονία ως την Κέρκυρα ότι οι συνήθεις εκπρόσωποι του κράτους, παρόντες με τον εξοπλισμό τους στις διεκδικήσεις κάθε είδους των τοπικών κοινωνιών, γίνονται όλο και πιό ανεξέλεγκτοι.
... εύχομαι να πέσει στο κεφάλι μου μπας και ξυπνήσω (έστω και σε άλλη ζωή).
"Μ' όσα φύγαν, μ' όσαν έχουν πια χαθεί
μ' ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει"
aggelakas!!!
πόσα μάτια ενώνονται σε αυτό το αστέρι με κοινή την ευχή
μετά όμως υποψιάζομαι
ότι αυτό που θα μείνει είναι ένας ακόμα νεκρός
κι αν τον αντικρύσουμε τι;
θα θυμόμαστε τι μας χώριζε ή θα σκεφτόμαστε τι μας ενώνει;
σε κάθε περίπτωση είναι και δικιά μου η ευχή
κ΄ποια πράγματα τα αντικρύζεις μόνο αν συμβούν
Η ευχή μου είναι να βρει τον στόχο του.
καλή σκέψη!
θετική.
Mistirios
Δεν νομίζω ότι το χρειάζεσαι.
anypopti
Ακριβώς έτσι. Και οι δύο κατηγορίες σκέψεων βγαίνουν πάντα περισσότερες στο μέτρημα καμάρι μου.
desapoin3ison4
Ευχής έργον λοιπόν.
akamas
Πρόσεχε, έχω πληροφορίες ότι η Αλέκα είναι τακτική αναγνώστρια μου.
ange-ta
Θετική, ρομαντική και ελαφρώς μεταφυσική.
Άστρα και όραμα που λένε.
Δημοσίευση σχολίου