Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

ΞΗΜΕΡΩΣΕ. . .

Τον Ιούλιο του 2008 όταν ξεκίνησε το μπλόγκ δεν μπορούσα φυσικά να προβλέψω τίποτα σε σχέση με την εξέλιξη του. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να με ικανοποιεί όλο και περισσότερο όσον αφορά τις δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας.
Η νύχτα, σαν αλληγορία, αίσθηση, αλλά και σαν χώρος που αθροίζονται ιστορικά, κάποιες πολύ συγκεκριμένες κοινωνικές και ενίοτε αντικαθεστωτικές συμπεριφορές, ήταν ένα διαρκές σημείο αναφοράς , σημείο πρόθυμο να υπηρετήσει το ύφος και την ουσία των αναρτήσεων.


Καθένας με τον πόνο του βέβαια και το κόλλημα που έχει επιλέξει για να τον συντροφεύει.
Φυσικά και δεν ήμουν ποτέ η εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα.  Ο ευρύτερος αντιεξουσιαστικός χώρος απετέλεσε ένα δεύτερο βασικό σημείο αναφοράς, μιά συμμετοχή σε ένα είδος σιωπηλού διαλόγου, που προέκυπτε απο το γεγονός ότι υπήρχαν αρκετοί που διάβαζαν, χωρίς απαραίτητα να μπαίνουν στη διαδικασία του σχολιασμού.


Οι τελευταίοι μήνες ήταν απο κάθε άποψη εξαιρετικά σημαντικοί για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα κοινωνικά δρώμενα και τους αντίστοιχους αναπόφευκτους προβληματισμούς, για τη δημόσια έκφραση απόψεων και θέσεων μέσω της ανάρτησης κειμένων.
Ο αντιεξουσιαστικός χώρος σε ολόκληρη τη μεταπολιτευτική του ιστορία, πλαισιώθηκε κατά καιρούς απο χιλιάδες ανθρώπους. Το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται και τα δύο τελευταία χρόνια, τα οποία κάποιοι τα συγκρίνουν με τα μέσα της δεκαετίας του ΄80. Οι ποσοτικές εκτιμήσεις αυτού του είδους έχουν κατά τη γνώμη μου, μικρή σημασία.


Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα "παλαιολιθικά" χρόνια της δεκαετίας του ΄80,  όλο το επόμενο χρονικό διάστημα με ενδιέφεραν περισσότερο όχι οι χιλιάδες που συχνά ήταν ταυτισμένοι με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, αλλά οι χιλιάδες που αποτύγχαναν να ταυτιστούν, σκοντάφτοντας στα στερεότυπα του.  Οι χιλιάδες που κανείς δεν τους έδωσε σημασία παρά τις προθέσεις και τις αξιόλογες νοητικές τους επιδόσεις, προτιμώντας τις "επενδύσεις" σε ανεγκέφαλους αλλά...μάχιμους πιτσιρικάδες.
Ψευδεπίγραφες πολύμορφες δράσεις, αντικατασταλτικά αντανακλαστικά που λειτουργούσαν πάντα ενωτικά, αλλά ακύρωναν στην πράξη διαφορετικές και σημαντικές πολιτικές επιλογές.
Σήμερα και παρά τη μαζική προσέλευση νεολαίας στις τάξεις του, ο αντιεξουσιαστικός χώρος δείχνει γερασμένος και αδιέξοδος περισσότερο απο ποτέ. Η παλιά ιδεολογική αντίληψη κατανόησης των κοινωνικών συνθηκών που οδηγούν  στην παραβατικότητα σημαντικά κομμάτια του πληθυσμού, έχει αντικατασταθεί απο την αποθέωση ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Οι πολιτικές αντιλήψεις είναι όλο και πιό δυσδιάκριτες σε ένα χώρο που αναζητεί στους "επαγγελματίες" ποινικούς τα νέα του πρότυπα και σημεία αναφοράς. Οι εχθροί του κινήματος, αποτελούν μιά όλο και πιό διευρυμένη κατηγορία κι αυτή η αντίληψη έχει μαζικά στοιχεία.
Ευκαιριακές ιδεολογικές ομελέτες που πάντα σπάνε αυγά,  παράπλευρες απώλειες και αυτοκριτικές στα...όρθια.


Στα πλαίσια αυτά και με βασικό άξονα στις σκέψεις μου τη διαδρομή αυτού του μπλόγκ, αποφάσισα ότι ο κύκλος που άνοιξε ή προσπάθησε ν΄ανοίξει μέσα απο τα κείμενα που αναρτήθηκαν, έχει κλείσει οριστικά, ως έκφραση των απόψεων μου και  επικοινωνία μέσω σχολίων και συζητήσεων ή πιθανών συνευρέσεων σε πραγματικό και όχι διαδικτυακό επίπεδο.


Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ευκαιριακούς και μόνιμους αναγνώστες του μπλόγκ.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους μη μπλόγκερς φίλους που με πραγματικά φοβερή συνέπεια σχολίασαν απο την αρχή έως τώρα τα πόστ.
Ο κατάλογος των μπλόγκερ είναι μεγάλος και ξεχωριστός.
Ευχαριστώ την Άννα booklover την πρώτη μπλόγκερ που επικοινώνησα το καλοκαίρι του 2008.
Την Roadartist   που αποδείχτηκε μιά εξαιρετική διαδικτυακή γνωριμία με την οποία πάντα χαίρομαι να επικοινωνώ, τον έτερο σωτήρα του μπλόγκ Βασίλη, τον πάντα ενδιαφέροντα στις εμφανίσεις και τις εξαφανίσεις του κύριο ας εών.
Theoulini  όπως και  Πάστα Φλώρα, το Μανιταράκι και οι αδελφές (ψυχές) Trip και Inco, φοβερές περιπτώσεις.Η γνωριμία μας απο κοντά ανήκει στις καλύτερες και παραγωγικότερες στιγμές των δύο τελευταίων χρόνων και το, δεν έχω λόγια, είναι απόλυτα αληθινό.
Artanis, Καλημέρα και Ελίτσα είναι οι πιό πρόσφατες αλλά; σημαντικές παρουσίες στο μπλόγκ.
Η Sally κανονικά δεν είναι πλέον μπλόγκερ αφού έχει να γράψει δέκα μήνες, είναι όμως το δέκα το καλό στη ζωή μου.

Κλείνω μ ένα τραγούδι που εμπεριέχει τη ΝΥΧΤΑ, τραγουδισμένο απο την... νονά του μπλόγκ.


26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Toν άαααανεμοοοοοοοο δεν τον ευχαρίστησες, το ξέχασες πόσες μέρες λιώσαμε στο γέλιο και βρήκαμε νόμημα στις διαδικτυακές μέρες μας, μόνο και μόνο εξαιτίας του, αλλά τέτοιος αχάριστος ήσουν πάντα. :)

Roadartist είπε...

Τι έγινε, κλείνοντας άλλαξες και το χρώμα, που πήγε το μαύρο;; :) Έτσι όπως το ξεκίνησες έτσι και το έκλεισες.. στο ίδιο τόνο, αν και μπερδεύτηκα λίγο με τους λόγους.. Πάω να δω το καινούργιο! Εμείς σε ευχαριστούμε kyp, καλή συνέχεια!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Τόλμησες να το κλείσεις!!!
Κατεβαίνω κάτω και τα λέμε.
Φιλιά ΚΥΠ.

καλημέρα είπε...

Στο κλείσιμο αυτού του κύκλου να σου πω, εγώ που ήμουν απο τους πιο καινούριους και δεν εχω και σχεση με τον χώρο που απ'ό,τι διαβαζω ήταν μαλλον μία σταθερά αναφοράς, ότι χαρηκα πολύ που σε γνώρισα και συνομιλήσαμε εδώ, θα τα πούμε στο καινούριο σπίτι και η νονά του μπλογκ(είναι η ίδια που εχει κανει μια μεταπτυχιακή εργασία στο Πάντειο;) εχει υπεροχη φωνή. Πήγα αμεσως και την άκουσα σε αρκετα τραγούδια. Τα σεβη μου της στελνω και ντρεπομαι που δεν την ήξερα ήδη. (ε, καμια φορα πρεπει να βλεπω τηλεόραση, τελικά)
Και ενας ανθρωπος που αγαπαει τα λαϊκα τραγούδια τι θα μπορούσε να χαρίσει σε ενα μπλογκ του οποίου η τελευταία αναρτηση εχει τίτλο "ξημερωσε"; ιδού, λοιπόν:
http://www.youtube.com/watch?v=4oAiwlYh3vA

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Γιατί στεναχωρέθηκα τώρα εγώ; :(
Πήγα απ την άλλη αλλά δεν εγινα ακόμα αναγνώστρια σου για να μη σου κάνω ποδαρικό! Ξξξξξέρω εγώ καμια φορά....

kostaslogh είπε...

μόλις το είδα πρίν κάτι ώρες στον "ρουφιἀνο"μου δεν ήθελα να μπώ,κάτι δεν μ άρεσε...
δεν μου είναι ευχάριστο,παρόλο που δεν θα σε χάσω,όταν κλείνει ένα μπλογκ είναι σαν να τελειώνει ένα καλοκαίρι που χάρηκες με την παρέα σου .
Καλή συνέχεια φίλε!

ας εων είπε...

Ευχαριστώ για την αναφορά κύριε μοσάντ!
Καθώς με παρακολουθούσες βρέθηκες μπροστά μου και έτσι κατέληξε να σε παρακολουθώ εγώ.

τα λέμε

ας εων

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ
Θα τον ευχαριστήσω έμπρακτα.
Οι μεγάλες αγάπες δεν χωράνε σ ένα σχόλιο και μιά παράγραφο κειμένου, κρίνονται στη διάρκεια του πάθους.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Roadartist
Αφού ξημέρωσε το μαύρο αποχώρησε.
Εγώ ευχαριστώ.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

epikuros
Ωραία, αναμένω.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

καλημέρα
Η χαρά είναι αμοιβαία και για τη γνωριμία και για τις συζητήσεις που έγιναν και θα γίνουν στο μέλλον.
Τα σέβη σας στη νονά είναι μάλλον καλύτερα να υποβληθούν εδώ
http://anti-grafes.blogspot.com/

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

ελίτσα
Μιά χαρά ποδαρικό θα έκανες, εγώ πάντως πολύ χαίρομαι για την αλλαγή κατοικίας.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

kostaslogh
Ευχαριστώ πολύ Κώστα και ανυπομονώ για το επόμενο καλοκαίρι με την παρέα.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

ας εων
Η κρυφή γοητεία της παρακολούθησης.

Sally Finkenstein είπε...

Πρώην μπλόγκερ; :D
Μπορεί, είμαι όμως εδώ και διαβάζω πάντα!
Μην ξεχνιόμαστε!
Θα ξαναεμφανιστώ...

"beVVare" που λέει και ο αγαπημένος σου Bela!

Squeaky είπε...

Έλα πίσω δειλέ!
Δεν τελειώσαμε ακόμα...
(Είναι μόνο μια μικρή πληγή)

Αγαπητέ ΚΥΠ-κανονίστε την πορεία σας. Θέλουμε κιάλλα κιάλλα κιάλλα θαυμάσια ποστ.

Το φανατικό (παρότι σιωπηλό) κοινό σας.

Rania είπε...

Ελα λέμε πάμε για άλλα

manetarius είπε...

Άντε στο καλό σας... με συνγκινήσατε...
σνιφ!


υ.γ. και ξανα σνιφ...
υ.γ.1 μια βδομάδα έλειψα και μου το διαλύσατε εδώ πέρα μέσα!
υ.γ.2 να μου φιλήσετε το 10 το καλό! ;)

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Αρκετά με την πλακίτσα
θέλω να σε ρωτήσω αφού ο αντιεξουσιαστικός χώρος μάζευε "μάχιμα πιτσιρίκια" πώς είναι δυνατόν να δείχνει γερασμένος;Θα 'ελεγα βαριές κουβέντες περι αυτού αλλά δεν μου επιτρέπεται μιας και ποτέ δεν είμουν σ'αυτόν το χώρο.
Και για να μιλήσω για χώρους που ξέρω.. ολοι, μα όλοι συν οι αντεξουσιαστές αφήνουν ιστορικές στιγμές να περάσουν ανώδυνα...γλυκά θα έλεγα..
Και ναι! συμφωνώ με τις απόψεις σου
Καλό σου βράδυ

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

TRIP
Μιά χαρά θα περάσουμε και στο καινούριο, έκα;να έναρξη συμβολική με ...Σαμποτάζ.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Rania
Πολύ χαίρομαι για τον πληθυντικό σας.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

manetarius
Δεν είναι να μας αφήνεις χωρίς επιτήρηση, πρέπει να σφίξεις τα λουριά.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

ελίτσα
Μιά ματιά στην αισθητική σε έντυπα, αφίσες κλπ, στη γλώσα που τη συνοδεύει αρκεί για να δεί κάποιος τα γεράματα και τα αντίστοιχα αντανα κλαστικά που αφήνουν τις ιστορικές στιγμές να φεύγουν.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Sally Finkenstein
Όπως όλες οι αληθινές ντίβες, παραμένεις στο προσκήνιο επιλέγοντας να κάνεις λίγες εμφανίσεις, το κοινό όμως ανυπομονεί πάντα.
Τουμπή.

α είπε...

Η νονά είναι περήφανη.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το χαζο που κάθεται στο παγκάκι ακούμπα το λέμεεεεεε!!
γ@#$%$#@#$$# τον μετριασμό των σχολίων