ΠΟΙΟΣ JACKSON; ΟΖΖΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Καθώς έριξα μιά ματιά χθές και σήμερα στα μπλόγκς και είδα τα πόστ για το θάνατο του Jackson, ξύπνησαν αναπόφευκτα κάποιες εφηβικές μνήμες.Η κυρίαρχη παρουσία του Jackson στην τότε ποπ σκηνή, σηματοδοτούσε για κάποιους το αντίπαλο δέος, σε μία εποχή που οι άνθρωποι και οι κοινωνίες γνώριζαν καλά την έννοια του δέους και οι αντιπαλότητες δεν είχαν εισαγωγικά.Οι μουσικοί και ενδυματολογικοί κώδικες τη δεκαετία του ΄80, δεν ήταν όπως σήμερα μιά κάποια παραλλαγή στυλιστικών προτιμήσεων, αντίθετα αντανακλούσαν σε μεγάλο βαθμό εκφρασμένες στάσεις ζωής.Έξι χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας, το παρελθον είχε πολύ έντονη παρουσία στην αντίληψη και τους όρους που συνιστούσαν την καθημερινότητα, ανεξάρτητα από τους τρόπους που το βίωνε ο καθένας και τις επιλογές που προέκυπταν από αυτό.Τρείς ήταν οι κυρίαρχες τάσεις στη νεολαία.Οι πολιτικοποιημένοι της ευρύτερης αριστεράς, Ρίτσος και φρέσκα φασολάκια που η μάνα καθαρίζει στη δροσερή αυλόπορτα, με όλες τις κοινωνικά πασιφιστικές τους εμμονές, τα ταμπού και τους εγκλωβισμούς σε λογικές του τύπου : Καραμανλής ή τάνκς.Τα "αμερικανάκια" της ποπ και των ντίσκο, λόγω ... ανεμελιάς ή συμβιβασμού με τα κυρίαρχα πρότυπα κι ότι αυτό συνεπάγεται σε κοινωνικές σχέσεις και γονική αποδοχή.Η τρίτη τάση χαρακτηριζόταν από μία ανορθολογική στο σύνολο της κόντρα με τα τότε στερεότυπα και εκφραζόταν από τη ροκ μουσική και την "εναλλακτική" χρήση των γηπέδων ποδοσφαίρου σ΄ολόκληρη την Ελλάδα.Ο φόβος του χωροφύλακα, κληρονομιά του εκδικητικού μετεμφυλιακού κράτους, δεν καταργήθηκε ούτε με νομοσχέδια, ούτε από τη δράση μειοψηφικών πολιτικών ομάδων, αλλά σε ροκ συναυλίες σαν αυτή του Γκάλαχερ το 1980 στη Φιλαδέλφεια, στην Τούμπα και στη Ριζούπολη από αφηνιασμένα παόκια και γαύράκια.Κάθε Δευτέρα στα σχολεία των νότιων και δυτικών συνοικιών της Αθήνας, διεξαγόταν το δεύτερο ημίχρονο ανάμεσα σε ροκάδες και κυριλέ συμμαθητές, μετά τα γιαουρτώματα του Σαββάτου έξω από τις ντίσκο της λεωφόρου Συγγρού.Η κόντρα συχνά απόλυτα προσωποποιημένη, μεταφερόταν στις μαθητικές εκλογές και στις ψηφοφορίες για το εάν θα γίνει αποχή από τα μαθήματα στην επέτειο του Πολυτεχνείου.Τελικά άξιζε τον κόπο η κλεισούρα για μιά εβδομάδα στο σπίτι,.Πήρα εισιτήριο για την Κυριακή και έμειναν φράγκα για μιά βόλτα στην Όμπρε.