ΤΕΣΤ ΜΝΗΜΗΣ

Ποιός θυμάται άραγε σήμερα τον "πολέμαρχο" Αρκάν, μιά απο τις πλέον κορυφαίες μορφές της σερβικής μαφίας, τον σφαγέα αμάχων στη Βοσνία και το Κόσοβο.
Πρίν απο δεκαεπτά χρόνια τα ελληνικά ΜΜΕ πολύ συχνά είχαν χώρο για την... ηρωική δράση του "ομόδοξου" οπλαρχηγού, με συγκαλυμένα ή απροκάλυπτα επαινετικά σχόλια.
Ήταν η εποχή που σταδιακά απελευθερωνόταν η αγορά, αρχικά αυτή των ενοικίων και της διατίμησης στα τρόφιμα, η εποχή που στο κεφάλαιο εργασιακές σχέσεις, προστέθηκαν μιά σειρά απο καινούριες λέξεις και έννοιες (ευελιξία, ελαστικό ωράριο, μερική απασχόληση)


Ήταν η εποχή του ανέξοδου και επωφελούς αντιμπεριαλισμού, της ελληνοσερβικής φιλίας που μπορεί αφενός να έκλεισε τα μάτια στα εγκλήματα των Σέρβων εθνικιστών, αλλά αφετέρου τα κράτησε ορθάνοιχτα στο κέρδος μέσω του τζόγου σε ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες στο χρηματιστήριο και στο ποσοστό που τους αναλογούσε στην ανοικοδόμηση των ερειπίων.
Η εποχή που τα φτηνά χέρια απο τις στραγγαλισμένες ανατολικοευρωπαϊκές οικονομίες βόλεψαν πολλούς και με πολλών ειδών υπεραξίες (οικονομικές, κοινωνικές, σεξουαλικές)
Παράλληλα οι ελληνικές τράπεζες μπαίνουν σε ρυθμούς πρωτοφανούς ανάπτυξης, ιδρύονται
όλο και περισσότερες, ενώ τα Μέσα πολλαπλασιάζονται και έχουν καθοριστική συμβολή στην
εξάπλωση νέων προτύπων κατανάλωσης και διασκέδασης, τα οποία με χαρακτηριστική ευκολία ενσωματώθηκαν στον παλιότερο και ελαφρά ξυνισμένο κόσμο του θεάματος.


Κάπως έτσι, με τη συμμετοχή των απο την κατώτερη κλίμακα και πάνω υπαλλήλων της δημόσιας διοίκησης, των αντίστοιχων εργολάβων, επιχειρηματιών και αγροτών, "αναγεννήθηκε" το μεσαίο στρώμα της κοινωνίας, με παρόμοια αξιακά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά και πολλαπλές χρησιμότητες στην κατανάλωση, στις κοινωνικές αντιλήψεις και τις άτυπες θεσμίσεις που οριοθετούν, οι μορφές της ηθικής υπόστασης.
Οι... μονόδρομοι που όριζαν το αυτονόητο αυτής της πολύπλευρης και σημαντικής κοινωνικής μεταβολής, ελάχιστα αμφισβητήθηκαν, καθώς η πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα ανάδυση των media σε συνδυασμό με τις βουτιές της διανόησης στις πισίνες των επιδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξασφάλιζαν την πλήρη ιδεολογική κάλυψη του φαινομένου.
Οι πληβείοι της ελληνικής κοινωνίας, σταδιακά θα στοιχηθούν πίσω απο το κυρίαρχο όραμα και με όχημα το πλαστικό χρήμα, τα δάνεια και την "προσωπική διαπραγμάτευση" στη δουλειά θα προσπαθήσουν να αλλάξουν ταχύτητα και επίπεδο ψευδαισθήσεων.


Του οκταώρου οι πεσόντες νανουρίζονται με τσόντες, λέει ένα εξαιρετικά επίκαιρο σύνθημα στους τοίχους της Αθήνας. Ονειρεύονται άραγε ένα καλύτερο κόσμο ποντάροντας σε μιά όλο και μεγαλύτερη άμβλυνση και απαξίωση των ταξικών αντιθέσεων που τον συνθέτουν.
Επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται ως καταναλωτές, ταλαιπωρημένοι απ τις διαδηλώσεις οδηγοί και απασχολούμενοι.
Αναπαράγουν με λίγα λόγια την καθεστωτική γλώσσα κοινωνικού ελέγχου των ΜΜΕ και των ιδιοκτητών τους, έτοιμοι να τρέξουν πίσω απο τον νεόκοπο αλλά παράλληλα τόσο παλιό πατριωτισμό για την...έξοδο απο την κρίση, αγκαλιά με τα ανώτερα, αλλά και τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας που τη δημιούργησαν.

Κρίμα γιατί το ξύπνημα θα είναι μάλλον οδυνηρό, τα νούμερα του τσίρκου της τηλεόρασης εντελώς ίδια και οι φωτοτυπίες του life style που θα μοιραστούν, ασπρόμαυρες.