ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ Μ.Μ.Ε

Διάβασα πρόσφατα το βιβλίο του Γκόρ Βιντάλ, Μεσσίας, από τις "εκδόσεις εικοστού πρώτου" και το βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Το 1954 όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά, ολόκληρη η υφήλιος είχε συμπληρώσει σχεδόν μιά δεκαετία "Ψυχρού Πολέμου". Σ΄αυτή την πρώτη δεκαετία, έχουν ήδη αναδυθεί και δρομολογηθεί κάποια φαινόμενα, που θα αποβούν καθοριστικά για τις μελλοντικές κοινωνίες. Η ταχύτατη άνοδος της σημασίας του όρου επικοινωνία με ότι αυτός συνεπάγεται, την σταθερή αύξηση δηλαδή της επιρροής των μμε και της διαφήμισης , τον επαναπροσδιορισμό της μαζικής κουλτούρας αλλά και της πιθανότητας "μαζικών ψυχώσεων". Όλα αυτά ο Βιντάλ τα αναδεικνύει περίτεχνα, με γρήγορο και ενίοτε κινηματογραφικό ρυθμό. Ο John Cave, πρώην υπάλληλος γραφείου τελετών, μετατρέπεται στηριζόμενος στη δύναμη της τηλεόρασης σε θρησκευτικό ηγέτη, δημιουργώντας μιά αίρεση που κηρύσσει την υπεροχή του θανάτου, του αιώνιου χωρίς όνειρα ύπνου, έναντι της ζωής. Ο Cave μαζί με τους συνεργάτες του στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ένας ιστορικός, ένας διαφημιστής κι ένας συγγραφέας,καταφέρνει να αποκτήσει τεράστια απήχηση και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, τόσο την δημοσιότητα του, όσο και τα αποτελέσματα της διδασκαλίας του (μαζική ψύχωση αυτοκτονιών). Ο συγγραφέας μέσα από την πλοκή, τους χαρακτήρες και την γενικότερη αίσθηση που δημιουργεί, σκιαγραφεί το μέλλον με μιά αξιόπιστη προφητεία. Σκιαγραφεί τις επόμενες δεκαετίες και φυσικά την εποχή μας. Η δύναμη των Μέσων, η κυριαρχία της επικοινωνίας, η διαρκής αδυναμία των μαζών στην εθιστική επιρροή κάποιου μεταφυσικού σωτήρα. Ένα υπόκωφο σχόλιο για την ασυνείδητη έλξη που ασκεί το μοιραίο, ο θάνατος, έλξη προσαυξημένη και ανάλογη, με τις εκφάνσεις του δυτικού καταναλωτικού κοινωνικού προτύπου. Η ποδηγέτηση του πλήθους, ο συνδυασμός τεχνολογίας, μεταφυσικής και επικοινωνίας, είναι στις μέρες μας μαζί με το ψευδεπίγραφο τέλος της ιστορίας, βασικές συνισταμένες της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με δισεκατομμύρια πρόθυμους εθελοντές αυτόχειρες.