Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ

Ένας περίεργος ξένος επλανιόταν
ανάμεσο μας, μ΄όψη αλλοιωμένη.
Την υποψία μας δε μας την αρνιόταν
πως κάτι φοβερό τον περιμένει.
Μαρία Πολυδούρη

7 σχόλια:

Rodia είπε...

Είναι ο ρόλος έτσι, γι αυτό -->>

«Μια ζωη του πηρε μεχρι να μαθει το ρολο του, αλλα δεν προλαβε να απολαυσει το χειροκροτημα, ουτε καν να μαθει απο τους κριτικους αν τον επαιξε καλα ή οχι: ο θανατος τον θερισε ακριβως την ωρα που επεφτε η αυλαια.»

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Όταν δεν ορίζεις τη ζωή σου συνολικά μπορείς τουλάχιστον να ορίσεις τον τερματικό σταθμό.

Rodia είπε...

"Η ζωή είναι ωραία" είπε ο ωραίος Μεργκαέλ και τσίμπησε άλλο ένα από τα πλευρά της. Του άρεσε να απολαμβάνει τα γεύματά του αργά -πολύ αργά.

Ανώνυμος είπε...

ροδιά η ζωή μπορεί να είναι ωαία αλλά τα έχει με άλλον.

Vasilis Simeonidis είπε...

Οι αυτόχειρες αυτής της κοινωνίας δείχνουν ένα τρόπο ζωής;

pandiony είπε...

i zwi ta xei me tin elpida!!
;oP

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Οι αυτόχειρες δεν αναδεικνύουν κάποιο τρόπο ζωής. Δεν μπορούμε όμως να τους αντιλαμβανόμαστε ως μία συνεκτική κατηγορία. Αν κάτι ίσως θα έπρεπε να το δούμε ως άξιο διερεύνησης,είναι το γεγονός ότι ο θάνατος κλείνει σταδιακά την ψαλίδα της ποικιλομορφίας,σε σχέση με τη ζωή.